Gyrograph, Gitte Le Bruyn (2024)

Een krantenlezer neemt haar intrek in een kamer.

Haar hoofd probeert een verhaal te vinden in de willekeur van gebeurtenissen.

Om zo de dingen te begrijpen, verzamelt en reconstrueert ze krantenfoto’s.

Ze wilt niet dat empathie verkruimelt en ook niet dat ze zich overgeleverd voelt aan een postapocalyptische dystopie, al voelt de krant soms zo aan.

A newspaper reader takes up residence in a room.

Her head tries to find a story in the randomness of events.

In order to make sense of things, she collects and reconstructs newspaper pictures.

She doesn’t want empathy to crumble, nor does she want to feel at the mercy of a post-apocalyptic dystopia, though the newspaper sometimes feels that way.