Don’t Pull The Film Over My Eyes, Björn Kerckhof (2020)

Eén locatie gezien door de ogen van een montage.
Alle beelden werden ingegeven door spontane en willekeurige waarnemingen in mijn huis.
Elk shot komt voort uit dagdromen.
Een aantal beperkingen werden op voorhand vastgelegd om deze film te maken:
Geen acteurs, geen storyboard, geen pans;
Alleen frames en camera-instellingen.
De uitdaging voor de kijker bestaat erin om een ​​kwaliteit in de geluiden en beelden te ontdekken die het de moeite waard maken om zijn of haar tijd te besteden aan het bekijken ervan.
Geen enkel verhaal kan houvast bieden,
behalve de geschiedenis van het kijken naar bewegende beelden;
En hoe de wereld tevoorschijn komt uit haar reguliere en dagelijkse aanwezigheid.

All images were triggered by spontaneous and random observations in my house.
Every shot stems from the act of daydreaming.
A set of restrictions to make this film was chosen beforehand:
No actors, no storyboard, no pans;
Just frames and camera settings.
The challenge for the viewer is to discover a quality in the sounds and images that makes it worth dedicating his or her time to watching it.
There is no story to cling to,
Except for the history of looking at moving images;
And how the world emerges out of its regular and daily presence.