De film gaat over een kleine jongen die alleen ergens aan de Noordzee rondhangt. Hij ontmoet een meisje en samen spelen zij aan verschillende strandspelletjes. Op een gegeven moment raakt de jongen gewond en loopt weg. Later beseft hij dat hij het meisje niet meer kan vinden en speelt weer op zijn eigen…
Meer vertelt het verhaal niet. De acties van de hoofdpersonage en de herkenbare elementen die hij rond hem ontdekt, hebben geen bepaalde betekenis en we krijgen niks meer te weten buiten de context van de film. Het is dus een gesloten wereld waarin de toeschouwer door het scherm net als door een venster kan kijken.
Buiten wat er wordt getoond, ontstaat er een ruimte die de toeschouwer met zijn verbeelding en de associaties die zij of hij maakt tussen de verschillende scenes kan invullen.
Het doel is om uiteindelijk een poëtische, absurde en soms humoristische sfeer op te wekken in een wereld die wel herkenbaar is, maar die door de absurditeit en de afwezigheid van een betekenis wordt vervreemd.
My film is about a little boy who hangs out alone somewhere by the North Sea. He meets a girl and together they play various beach games. At a certain moment the boy gets hurt and runs away. Later he realizes that he can’t find the girl anymore and starts playing by himself again…
That’s all the story is. The actions of the main character and the recognizable elements he discovers around him have no particular meaning and we get nothing more beyond the context of the film. It’s a closed world in which the viewer can see through the screen as through a window.
Apart from what is shown, a space is created that the spectator can fill in with his imagination and the associations he or she makes between the different scenes.
The aim is ultimately to create a poetic, absurd and sometimes humorous atmosphere in a world that is recognisable, but which is alienated by the absurdity and absence of meaning.
Credits
Animatie: Sacha Brauner
Muziek: Yale Song